Menu

Байболот Абытов, профессор: Бакас агай (тарыхый эс тутум)

Бөлүшүү:

Көп учурда биз жаныбызда эле жүргөн, бирок биз баам­дабаган эмгек каармандары бар экенине маани бер­бейбиз. Алар кээ бирөөлөргө окшоп, кө­кү­рөк кой­гу­лап, эли-жерине кызмат кылганын даңаза­ла­байт, айт­пайт. Тек гана, унчукпастан өз вазый­пасын ат­ка­рып жүрө беришет. Андай адам­дар эл жерине, Мекенине чын дилинен бери­лип, талык­пас эмгеги, өз­гө­чө ара­кети менен өз мамле­кетине бүт да­раметин жумшап кызмат кылы­шат. Мындай мүнөздөр, ай­рык­ча Кеңеш доорун­да­гы билим берүү жаатынын, медицина тармагы­нын өкүлдөрүнө таандык болгон. Дал ошондой эмгек адамдарынын бири, биздин  каар­ман Бакас агай болуп эсептелет. Агайдын бейне­сине кээ бир сүр­түм­­дөр­дү даяр­дап, анын ишмер­дүүлү­гү­нө, окуучусу, окумуштуу тарых­чы катары назар салып, изил­дөө­бүз­дүн натыйжа­сын кала­йык калкка, окур­ман­дарга сунуш кылууда­быз. Тегин жерден атак­туу жазуу­чу Аалы Током­баев “Өмүр бизден өтүп кетсе, эл эмгек­тен эскер­син” деген эмес. Мындай адамдар ар та­рап­­тан эс­ке­рүүгө татыктуу. Ааламга жолду айыл­дан баш­та­ган адамдар, дал ошол элеттик мектеп муга­лим­дери экени талашсыз.

 Биз сөз кыла турган инсан кыргыз элинин, республикасынын билим берүү жаатына опол тоодой эмгеги сиңген, эл-жерибизде, Совет (Кара-Кулжа), Өз­гөн райондору эле эмес, бүтүндөй Ош областынын айма­­­гында (ал кездеги аты уйкаш областка азыркы Жалал-Абад, Ош, Баткен областтары кирген – автор) кадыр-барктуу, абройлуу агартуу кызматкери Кармышаков Бакас агай. Өзүнүн азан чакырып койгон аты Жапар болгон экен, бирок эл арасын­да көбүн эсе Бакас деген аты менен таанымал. Өзүңүздөр билгендей мурда элет жеринде, республикабыздын айыл-кыштактарында мектеп мугалимдери абдан абройлуу болушкан. Аларга өзгөчө сый, урмат менен “агай”, “эжеке” деп кайрылып, аларды кастарлап, өзгөчө сылык, аяр, маданияттуу мамиле жасашчу. Анткени алар айыл жериндеги шам чырактай болушуп, жеткинчек­терди, болочок жаш муундарды, жарыкчылыкка, билимге, илимге, маданият­тын туу чокусуна чакырган, жол көрсөткөн, багыт берген өзгөчө адамдар болушкан. Мына ошондой биздин айылда эле эмес, районубузда, коңшулаш Өзгөн районунда жөн гана “Бакас агай” деп урмат, сыйга бөлөнгөн адам, дал ушул биздин каарман. Бакас агай эмгектин да, Улуу Ата Мекендик со­гуш­­­тун да каарманы, кадыр-барктуу ардагери болгон.

Менин жеке баамымда Бакас агай өз­үнүн жеке сапат­тары – курч акыл-эси, бекем эрки, турук­туу мак­саты, көрөгөчтүгү, көпчү­лүк­тү өзүнө тарта билүү жөндөмү, эмгек жамаатын, коомдун белгилүү бөлү­гүн башка­руу­ шыгы, элет жеринде билим берүү  жаатынын көйгөйлүү ма­се­­­ле­лерин чечүүдөгү компе­тен­т­т­үүлүгү, ошол ма­се­ле­лер­ди чечүү жооп­керчилигин өз мойнун алуу жөндөмү, жетекчилик ка­сиет­тери менен өз доо­ру­нун чыныгы педагогу, өз заманынын Дүйшөнү, жүздө­гөн, миңдеген окуучулардын мыкты мугалими, жаш педагогдордун акыл­гөй насаат­чысы болгон. Дал ушул таризде агайыбыз өз вазыйпасын аткарып, жарык дүйнөдө жакшы, унутулгус из калтырды десек болот.

Бакас агайды элдин баары эле Чүйлүк дешчү. Көрсө агайдын теги Нарын­дан экен, башкалар сыяктуу бул туурасында мен деле жакында эле билдим.

Кармышаков Бакас (Жапар) 1915-жылдын 15-февралында (аскердик доку­менттерде туулган жылы 1917-ж. деп көрсөтүлгөн – автор) Кыргыз ССРи­нин Тянь-Шань областынын Жумгал районуна караштуу Көк-Ой айылдык кеңешинин Кара-Дөбө айылында туулган. Атасы Карагул, апасы Батыйна кадыр-барктуу, адилетүү, калыс сөзү эл менен элге алынган, бардар үй-бүлө­дөн болушкан экен. Алар 10 уул, кыздын ата-энеси болушкан. Бакас агай  бир туугандарынын бешинчиси болгон экен. Жаштайынан зирек, билимге жа­кын, жарыкчылыкка, жакшылыкка терең билим аркылуу жетүүгө болоору­на көзү жеткен жаш Бакас, айылдык мектептен кийин билимин улантууну көксөйт. Ошентип, ал киши 1937-1938-жылдары Фрунзедеги мугалимдер инс­­ти­тутунан билим алып, аны ийгиликтүү  бүтүргөн.  Мугалимдик кесипти аркалап жүрүп, кийинчерээк 1955-60-жылдары Ош мамлекеттик педагоги­калык институтунун «Кыргыз тили жана адабияты» адистиги боюнча жогорку билим алып, «кыргыз тили жана адабияты боюнча орто мектептин мугалими» адистигине  ээ болгон.

Эң алгачкы эмгек жолун Кыргыз ССР Эл агартуу министирлигинин атайын жол­домосу менен Өзгөн районуна караштуу Октябрь айылдык Кеңешинин Салам-Алик орто мектебинде кыргыз тил жана адабияты мугалими болуп баштаган. Дал ошол Өзгөн районунан 1939-жылы СССР куралду күчтөрүнүн – Кызыл Армиянын катарына чакырылган. Бирок агайдын аскердик кызматы эки жыл эмес, жети жылга уланган, анткени 1941-жылы Улуу Ата Мекендик согуш башталып, Бакас агай ошол согушка баштан аяк катышкан. Улуу Ата Мекендик согуштун кан кечкен фронтунда куралдаш жоокерлери, командир­лери ал кишинин, 1943-жылы Советтер Союзунун коммунисттик партиясы­нын катарына кабыл алган. Агайыбыз өмүрү өткүчө КПССке, анын жаркын келе­чегине, коомунизмдин курулушуна абдан терең ишенип, чыныгы комму­нист­терче элине эмгек өтөгөн. Агайдын согуштагы баскан жолун биз төмөн­дө өзүнчө баяндайбыз.

Бакас агай 1946-жылы өмүрлүк жары Курманалиева Дарика менен баш кошуп, бирге түтүн булатууну башташат. Жаш үй-бүлөлүү агайыбыз ошол кездеги Кыргыз ССР Эл агартуу министирлигинин жолдомосу менен Совет районунун Ак-Кыя орто мектебине жөнөтүлгөн. Ал жерде 1946-53-жылдары мектептин директору, кыргыз тили жана адабияты мугалими болуп эмгек­тенет. Жолдошунун жолун жолдоп Дарика эжеке да мугалимдик кесипти тандап, Жалал-Абаддагы педагогикалык училищадан билим алып, агай иште­ген мектептерде башталгыч калсстардын мугалими болуп көп жылдар бою эмгектенди. Дарика эжеке өз эмгек жолунда жүздөгөн, миңдеген болочок адистердин биринчи эжекеси, класс жетекчиси болгону азыркыга чейин маа­лым. Ошентип Бакас агай да, Дарика эжеке атайын жолдомо менен алыскы Совет районунда көп жыл эмгектеништи. Кадимкидей эле бир үй-бүлөөлү педагодор эле. Дал ушул агартуу, билим берүү жаатында агайыбыздын, эжекебиздин эмгеги сиңип, элге алынып, өздөрүнчө очор-бачар болуп, көп уул, кыздуу болушуп, бактылуу өмүр сүрүштү десек болот.

1953-1954-жылдары Бакас агай Совет районунун Карагуз айылдык Кене­ши­нин Кызыл Октябрь орто мектебинин директору болуп иштеп, кыргыз ти­ли жана адабияты, тарых сабактарынан (мугалимдин жоктугунан же­тиш­сиздигинен, ал убакта элет жериндеги мектептерде мындай абал адат­тагыдай эле көрүнүш болгон – авт.) билим берген. 1954-1957-жылдары Совет районунун Чоң-Колот айылдык Кеңешинин Ак-Кыя орто мектебинде окуу бөлүмүнүн башчысы болуп иштеген.

1957-1975-жылдары Совет районунун Чалма айылдык Кеңешинин “Ленин­чил-Жаш” орто мектебинде алгач окуу бөлүм башчысы, кийин көп жылдр бою директор болуп эмгек­теген. Негедир бизге агай өмүр бою директор бол­гондой сезилчү. Менин атам Капар да мектеп мугалими болгондуктан, колле­га, жакшы санаалаштар катары Бакас агай менен Дарика эжеке биздин үйдө көп эле болушчу.

Агайды айрыкча сөз баккан, эмгек адамын кастарлап сый­лап, урматтаган, анын элин, жерин сыйлаган чоң атабыз Абыт да жакшы көрүп, ыңгайы келе калганда жарпы жазылып баарлашкандарын көп эле көр­гөн­бүз. Агайга кошуп аксакалдарды чакырып алышып, кеп дүкөн курушуп, ар тараптан кеп салышчу. Бакас агай да жергиликтүү аксакалдарга өтө сый мамиле жасап, алар менен бабалардын баскан жолун, өткөн-кеткенди, саясат, жаңылыктар тууралуу баар­лашып турушчу. Бакас агай да азыр баамдасам сөзгө жакын, улууну ур­мат­таган, кичүүнү сыйлаган, каада салтты кастарлаган, санжыра­дан кабары болгон, куйма кулак  болгон окшойт. Менимче атпесе аксакалдар менен жакын боло албайт эле.

Баса, өзү башка жактан келсе да, биздин жерде элге батып, элибиздин сый-урматына жана ишенимине ээ болуп, Чалма айылдык кеңешине депутат да болгон биздин Бакас агай. Дал ошол депутатык вазыйпасын аткарып, айылы­быздын бир катар социалдык-экономикалык жана маданий маселелеин чечип берүүгө бүт дараметин жумшап, аракет кылганы бүгүн да элдин эсинде.

Мындан 52 жыл мур­да, биз биринчи класска барганда, ошон­­догу “Ленин­чил жаш” орто мектебинин директору Кармышаков Бакас агайды, биздин 1 “а” класстын жетекчиси Жолдошева Сарабү эжекени, “б” класстын жетек­чиси Ражапова Баарин эже­кени, “в” класстын жетек­чиси Кур­маналиева Дарика эжекени көрүп, башка агай-эжекелерибиз сыяк­туу алар­дан мектеп­теги алгачкы таалим-тарбияны ала баштадык эле.

Мен биздин райондук архивден 1969-70окуу жылында «Ленинчил жаш» орто мектебинин 1 классында окуган окуучулардын тиз­ме­син таап чыктым. Анда биздин “в” класстын жетекчиси, агайдын өмүрлүк жары Дарика эженин ысымы бар экен. Алар төмөндө сиздердин назарыңыздарда:

1“а” класс       

                 

1 “б” класс                              

1 “в” класс

Ал кезде агай-эжекелер пайгамбардай эле көрүнчү бизге, анткени бир эле кезде аларды абдан сыйлоо, урматтоо, чочулоо, коркуу, алардын тартынуу дегенде сезимдер боло турган. Мына ушул агайыбыз менен эжекебиз, өздөрү башка жактан болгону менен биздин айылдын кадыр барктуу үй-бүлөсү ка­тары, биз 7-класста окуганга чейин иштешип, анан ардактуу эс алууга чыгышып, өз кичи мекенине кайтышкан.

Айылыбызда бүнгүнкү күнгө чейин Бакас агай менен Дарика эжекени сый-урмат менен эскеришет. Бакас агайыбыз менен Дарика эжекебиз биздин айылга келгенден кийин, 6 кыздын соңунда уулдуу болуп, атын биздин элди, жерди сыйлап Чалмаш койгон. Ал жигит, андан кийин туулган Алтымыш азыр ата конушу турган Бишкекке жакынкы Воронцовка айылында туру­шат экен. Быйылкы жаңы жылдын алгачкы күндөрү туз-насип буйуруп, ошол агайыбыздын уулу Чалмаш менен жүз көрүшүп, үйүнөн даам сыздык. Эл көргөн, жер көргөн ата уулу Чалмаш, анын келинчеги Гүлкайыр, иниси Алтымыш жакшы, жөнөкөй, адамгерчиликтүү адамдар экен. Алар ме­нен чогуу агай менен эжекени эстеп, алардын рухуна куран түшүрүп кайт­тык. Кудай буйурса жакшылыктарда жолугалы – деп ниет кылдык. Билгени­бизге караганда Бакас агайдын көп кыздары, уулдары дал ушул Чалма айы­лында туулушуп, ошол жерден, атасы жетектеген биздин мектептен билим алышкан экен. Алар Майрамбүбү, Анарбүбү, Салтанат, Ажарбүбү, Жаңыл – бизди класс­таш, Жыпар, Жылдыз, Жыргал, Чалмашбек, Алтымыш. Учур­да булардын баары негизинен Чүй боорунда, Бишкек шаарында турушат экен.  Баардыгы үй-бүлөөлү, бала-чакалуу болуп калышкан.

Эми Бакас агайдын жигердүү педагогикалык эмгектери жөнүндө учкай кеп кылалы. Ошол кездеги Макаренко, Ушинский сыяктуу улуу педагогдордун идеяла­ры­на сугарылган, жаш муундарга билим берип, көзүн ачып, татыктуу тарбия берүүгө өзгөчө белсенип киришкен 50-60-70-жылдардын мектеп мугалим­де­ри иш дегенде ичкен ашын жерге коюп, чыгармачылык изденүү менен чын дилден эмгектенишкен. Ошол убакта айыл жеринде, борбордон, билим, илим, маданият чордонунан алыс жайгашкан, тоо арасындагы  мек­теп­тин директору болуу абдан кыйын эле болгон.

Ал кездеги директорлор билим берүүгө өзгөчө талапты коё билген, жаш жекинчектерге сапаттуу жана таттыктуу билим берүү аракетинде мыкты уюш­туруучу, азыркынын тили менен айтканда чоң менеджер, болушкан. Биздин Бакас агай да 30 жылдан ашкан педагогикалык, жетекчилик эмге­гин­де директор катары зор педагогикалык тажрыйба топтоп, көп учурда өзү үлгү болуп, үлгүлүү, алдыңкы катардагы мугалимдерди сүрөп, алга чыгарып, арт­та калгандарды жылуу сөз, жакшы үлгүлөр менен аракет кылууга үндөп кел­ген орто мектеп жетекчилеринен.

Менимче мектеп директору болуп жүргөн Бакас агай мектептин МТБ чың­доодогу көйгөйлөрдү чечпестен, мугалимдерди да, окуучуларды да жарат­ман иштерге үндөй алган, үлгүлүү жана чыгармачыл педагог, акылгөй кеңешчи, алысты көрө билгген көрөгөч, мыкты ураандарды ишке ашырууга шыктуу жетекчи агайлардан болгон. Байкасам Бакас агайда, ошол кездеги мектеп муга­лимдеринин көбүнө таан­дык болгон Ушинский айткандай “Мугалим би­лим алууну токтоткондо, му­га­лимдик сапаты жоголот” – деген ураанды бе­кем тутуп, дайыма өз педаго­гикалык, кесиптик чеберчилининин үстүнөн иш­те­ген жетекчилерден болгон жана андай сапатка өзү менен чогуу иште­гендерди дайыма үндөп келген. Ошол кездеги жана андан кийинки убактар­дагы мектептеги агай-эже­ке­лер­дин Бакас агайды сый-урмат менен эстөөсүнү дагы бир себеби, менимче, ал киши мектептеги баардык маселелерди эмгек жамааты менен акылдашып, чогу­луп кеңешип чечишкендигинде деп калдым.  Дагы бир ой, менин баамымда Бакас агай да, жубайы Дарика эжеке да, дал ошол өздөрү эмгектенген мектепте окуган балдарды, кыздарды урматтап, ише­ним көрсөтүп, колдоп, инсан катары тарбиялоого зор маани беришкен­ди­гинде болсо керек. Дал ушул сапаттарды карманган биздин мектептин дирек­тору Бакас агайдан, эжекебиз Дарика эжекеден биз баштапкы билимди алып калдык. Анткени алар биздин айылдын, райондун эле эмес бүткүл республи­ка­дагы  эмгеги сиңген, элет жеринин абройлуу, чыгаан педагогдору эле. Дал ушул касиетте Бакас агай менен Дарика эжеке биздин эсте калды.

Учурдан пайдаланып, Бакас агайыбыз катышкан, кан кечкен Улуу Ата Ме­кен­­дик согуш тууралуу учкай айта кетели. Белгилүү болгондой Улуу Ата Ме-кендик согуш мезгилинде Советтер Союзунун элдери сыяктуу эле Кыр­гыз­стандын элдери да фронттордун согуш талааларына чакырылып, эркиндик, көз каранды эместик үчүн жан аябай салгы­лаш­кан. Көп улут­туу Советтик Ар­мия­нын катарына Кыргызстан­дан баардыгы 363200 жоокер чакырылган. Алар Ата Мекенди баатырларча коргоп, дээрлик көбү фронт тала­аларында душманга каршы жан аябай согушуп, түбөлүккө калып, Мекен кор­гоонун үлгүлөрүн көрсө­түшкөн. Кыргызстандын ар бир шаары, облусу, району, айыл-кыштактары өз уул, кыздарын согуш талааларына аттандырышкан. Мисалы, Бакас агай фронтко чакырылган Өзгөн району, 1941-1945-жылдарда райондон 7147 адам Ата Мекенди коргоого чакырылса, алардын 2744 кан май­данда баатырларча курман болушуп, 4403 адам аман эсен, көбү ар кандай жарааттар ме­нен эли журтуна кайтып келишкен. Өзгөн районунан согушка аттангандар­дын  арасынан 6 адам: И.С.Решетник, М.Тешебаев, О.Жакыпов, Н.С.Калаш­ников, Л.И.Царенко, С.Лутфиллин мамлекеттик эң жогорку сый­лык – Совет­тер Союзунун Баатыры наамына татыктуу болушкан, калган­дары­нын ба­сым­дуу көпчүлүгү Советтер Союздун ордендери жана медалдары менен сыйланышкан. Баса Бакас агай согуштан кийин эмгектенген Совет (азыркы Кара-Кулжа) районунан, Улуу Ата Мекендик согуш башталаары ме­нен кан­дуу майданга биздин кичинекей, эң алыскы тоо арасында, Кытай менен чек­теш Совет районунун баардык айыл-кыш­так­тарынан, колхоз-сов­хоздору­нан 4650 адам кан майданга жоокер аттан­ган, Улуу Жеңишке алар­дын 2305 жетпей, кандуу согуш талааларында баа­тыр­ларча курман бо­лушкан. Фронттордон кайтып келген 2345 жоокердин жарымына жакыны түбөлүк жаракаты, майып­­тыгы ме­нен кайтып өз кичи ме­кен­дерине келген. Булардан башка миң­деген адамдар, согуштай бекем тартиптеги Урал, Сибир, Казахстанда жай­гаш­кан оор өнөр жай, согуштук техникаларды, фронтторго керектелүүчү техникаларды чыгаруучу эмгек фронтторуна жөнөтүл­гөн. Эм­гек фронтуна чакырылгандардын да көбү кайтпай калганы маалым. Бул бир аз тарыхый экскурс болду.

Эми мен окумуштуу тарыхчы болгондон кийин, эмгектин эле эмес Улуу Ата Мекендик согуштун ордендүү ардагери Кармышаков Бакас агайыбыздын фронтко катышуусу, согуш талааларындагы эрдиги үчүн алган орден, медал­дары тууралуу тапкан маалыматымды айта кетейин.

Азыр бир катар мурдагы СССРдин, азыркы Россия Федерациясынын ас­кер­дик, согуштук архивдери ачыкка чыгып, көптөгөн материалдардын элек­трондук нускасы жарыяланып, ошол Улуу Ата Мекендик согушка катышкан­дар тууралуу маалыматтардын көпчүлүгү элге маалым болуп калды. Биз дал ошол мурда белгисиз болгон, бирок биз үчүн абдан маани­лүү болгон орус архивдеринен агайыбыз Бакас Кармышаков тууралуу маалыматтард таба ал­дык. Ушул жерден тактай кете турган бир маселе бар экенин эсиңиздерге сала кетейин. Тилекке каршы, дал ошол ачыкталган орус архивдеринин мате­риал­да­рын карап олтуруп, басымдуу түрдө биздин Улуу Ата Мекендик со­гуш­­ка катышкан ата-бабаларыбыздын, тууган-уруктарыбыздын аты-жөнү, атасы­нын аты, теги дээрлик баардык учурда туура эмес жазылып калганын баамда­дык. Анткени бизге көндүм болгон кыргыз аттары, атасынын жана тегинин ата­лышы, ошол аскер комиссариаттарынын адамдарына, алардын фронттор­догу аскердик, согуштагы сыйлоо доку­мент­те­рине жазган адамдар­га көндүм бол­богону, алардын кулагына анча жагымдуу болбой, ана калса алар аскер­лер­дин аты-жөнүн кандай укса, доку­мент­ке ошондой жаза бери­шип, көп учур­ларда же аскердик документте, же сыйлык барактарында, кыр­гыз жоо­кер­леринин аты-жөнү, фамилиясы так же туура эмес жазылганы үчүн (мын­дай мүчүлүштүктөр өзбектерге, казахтарга, түркмөндөргө, та­жик­тер­ге  ж.б. мусулман элдерине таандык – авт.) дагы көп документтер, сый­лык­тар азыркы күнгө чейин өз ээлерин таба албай жүрөт. Дал ошол эле се­беп­тер менен көпчүлүк жоокерлер дайынсыз болуп жүргөнү да чындык. Так­тоо ире­тин­де айтып кою абзел, аскердик документтерде Бакас агайдын  фа­ми­лиясы Карымшаков болуп, бир аз өзгөрүп калган, менимче буга ошол кездеги алгач­кы өздүк документти жазган айылдык кеңештин катчысы (сель­советтин – авт.) же фронт­ко чакырган аскер комис­сариатынын катчысы күнөөлүү. Анткенибиз кыр­гыз элинин адамга салттуу ат коюсунда, жаңы төрөлгөн наристеге ат берүүдө Карымшак эмес Кармышак деген адам аты Кыр­гызстандын баардык аймакта­рында,  жерлеринде үстөмдүк кылат.

Ошентип Россия Федерациясынын аскердик архивдериндеги расмий  доку­­мент­теринен, сыйлоо барактарынан агайыбыздын даректерин – Карым­ша­ков Бакас, Карамшаков Бакас, Карамшаков Бокас – деген тектен таптык. Сыйлоо барактарында көрсөтүлгөн бул үч фамилия, ысым бир эле биздин агайыбыз Кармышаков Бакас агайга таандык.  Албетте, биздин окурманда үч башка фами­лия, ысымды кантип бир адамга алып келдиңиз? – деген суроо болу­шу ыктымал. Далил иретинде айтаарыбыз, биринчиси, Бакса агай Улуу Ата Мекен­дик согуштун майдандарынан эки орден, бир медаль менен кайт­кан. Аларды агайдын көкүрөгүндөгү тагылган орден медалдары тастыктап турат. Экинчиси, Ошол сыйлоо барактарында, сыйланып жаткан адам кайсы жерде туулуп, өскөн же кайсы жерден фронтко чакырылганы ачык, так көр­сө­түлгөн. Төмөндө биз бул документтердин түп нускасын көрсөтөбүз. Үчүн­чү­сү, жогорудагы биз айткан согуш фронтторундагы аскердик доку­мент­тердеги мүчүлүштүк, өзүңүздөр байкагандай Бакас агайдын сыйлоо барак­та­рына да тийиштүү.

Тилекке каршы, Улуу Ата Мекендик согуштун ардагерин биз өзүбүздүн эле республикадан чыккан «Книга памяти Республики Киргизия» аттуу жый­нактан да, россиялык “Электронный архив Великой Отечественной вой­­ны” каталогуна кирген адамдардын арасынан таба алган жокбуз. Албетте бул абдан өкүнүчтүү. Ошондой эле агайдын аты-жөнү акыркы жылдары бир топ ийгиликтерге жетишип, дал ошол Улуу Ата Мекендик согушка катыш­кан Кыргызстандык жоокерлер, офицерлердин фронттук тагдырын иликтеп, так­тап, аларды элге жеткирген Limon.KG интернет порталынын редакциясы чо­гулт­кан “Улуу Ата Мекендик согушка катышкандардын тизмеси” –  “Спи­­сок участников Великой Отечественной войны” аттуу атайын порталда да агайдын аты жөнү жок болгону өкүндүрдү.

Бирок биз агайдын дарегин, Улуу Жеңиштин 70, 75 жылдык мааракесин утурлай түзүлгөн, тээ алыскы орус жергесиндеги “Эл эсинде 1941-45-жж.” – “Память народа 1941-45 гг.” аттуу жыйынтыкточу маалымттарды түзгөн элек­трондук сайттан таптык. Болгондо да Бакас агайдын көкүрөгүн­дөгү орден медалдарын качан, кайсы убакта  алгандыгын жана фронттогу баскан жолун кошо тактоого мүмкүнчүлүк болду.

Архивдик маалыматтарга ылайык Карымшаков Бакас, өзү Нарындык болуп, Чүйлдө туруп калганына карабастан  фронтко  Ош областынын Өзгөн райондук аскер комиссариаты тарабынан 1939-жылы 1-январда аскер кызма­тына чакырылган экен. Демек агайыбыз, УлууАта Мекуендик согуштан эки жыл мурун аскер кызматына чакырылып, өз вазыйпасын аткарып жүргөн кез­де экинчи дүйнөлүк согуш, Фин согушунун оту күйүп, акыры 1941-жыл­дын 22-июнунда Улуу Ата Мекендик согуш башталган. Дал ошол адамзаттын тары­хындагы эң апаат согуштун фронтторунда  өз жолун баштаган.

Табылган документтерге ылайык фронтовик Карымшаков Бакас Батыш фрон­ту­нун 20-армиясынын аскердик абадан коргонуу полкунун 721-армия­сынын катардагы жоокери, сержант, ага сержанты катары  кызмат өтөп, каармандык менен салгылашкан.  Агай кызмат Баыш фронтунун кылган 20-армиясынын аскердик абадан коргонуу полкунун 721-армия­сы согуштук жолун 1941-жылдын 22-июнунда баштап 9-июлга чейин Беларуссияны кор­гоо­дон башталган. Аталган аскердик бөлүк, ошол эле жылдын июль-сентябрь айларында Смоленск багытындагы коргонуу согушуна катышса, сентябрь айында Борисов багытындагы Бобр районунда, Лепельск багытындагы Ви­тебск районундагы, Смоленск багытындагы Великие луги жана Торопец райо­­нундагы контрчабуул жана коргонуу  согуштарынын кан майданында от кечкен. Агай кызмат кылган, жогоруда аталган аскердик бөлүк 1945-жылдын 2-октябрынан 5-декабрына чейин Москваны, Малоярославл, Можайск, Дми­­тировск багыт­­тарын коргоо согуштарына жигердүү катышкан. 5-дека­бр­дан баштап 1942-жылдын февралына чейин агай курамында болгон Батыш фронтунун 20-армиясынын аскердик абадан коргонуу полкунун 721-армия­сы Москванын алдындагы, андан кийин Клинско-Солнечногорск, Вяземск багытындагы  советтик армиянын контрчабуулуна катышып, өз эрдиктерин көрсөтүшкөн. Дал ошол Москваны коргоо, Москва алдында согуштагы эрдиктери үчүн Карымшаков Бакас атайын сыйлык медаль “За оборону Мос­квы” –  “Москваны коргоо үчүн” медалы менен сыйланган. Бирок сыйлык ээсин 1944-жылы тапкан.

Архивдеги сыйлык документтеринде биз төмөнкү малымат­тар­ды окудук, аларды өзгөртүүсүз беребиз:

Наградной документ

дата рождения: __.__.1917

воинское звание:  ст. сержант

кто наградил: Президиум ВС СССР

наименование награды: медаль «За оборону Москвы»

дата документа: 01.05.1944

информация об архиве – архив ЦАМО

картотека: картотека награждений

расположение документа: шкаф 37а, ящик 8.

Буларга кошумча  “Элдин эсинде 1941-45-жж.” – “Память народа 1941-45 гг.” аттуу жыйынтыкточу маалыматтарды түзгөн элек­трондук сайттан Карымшаков Бакас тууралуу төмөнкү маалыматтар та­был­ды: Место рождения: Киргизская ССР, Тянь-Шаньская обл., Джум­галь­ский р-н, с. Кок-Ой; Место призыва: Узгенский РВК, Киргизская ССР, Ошская обл., Узгенский р-н.; Воинское звание: ст. Сержант; Воин­ская часть: 721 арм. полк ПВО 20 А ЗапФ (721 арм. полк ПВО20 А ЗапФ20 АЗапФ); 721 зенап 14 зенад РГК (721 зенап14 зенад РГК).[1]  Дал ушундай аскердик маалыматтар, расмий документтер  агайдын сыйлыгын тастыктап турат. Тарыхый чындык үчүн биз тапкан архивдик маалыматтарды эч өзгөр­түүсүз бердик.

Москва алдындагы зор жеңиштен кийнки башка аскер бөлүктөрүндөй эле  Бакас агай кызмат кылган полк андан батышты карай жеңиштүү жолун улант­кан. 1942-жылдын февраль айынан баштап алар батышыт карай шаар­ларды, айыл-кыштактарыды немецтик фашисттик баскынчылардан бошотуу­га катышкан. Вяземск багытындагы  советтик армиянын контрчабуулунан кийин, агайдын аскердик бөлүктөрү 1942-жылдын мартынан баштап дека­бры­на чейин Ржевско-Сычевск ж.б. багыттардагы багытындагы контр­чабуул, чабуулдук операцияларга катышып, союздун чегинен башка бир катар  батыш өлкөлөрүн фашисттик Геманиядан боштууга катышып, согуш­тук жолун, жеңиштүү 1945-жылы аяктаган.[2] ……….

Ошол даңктуу жеңиш жолунда, фронттордогу эрдиги, согуштагы каарман­дыгы эске алынып Бакас агай “Орден Отечественной войны II степени” – “II даражадагы Ата Мекендик согуш ордени” менен сыйланган. Бул орден­ ге сунушталган архивдик доку­мент­тер­ден биз төмөндөкүлөрдү окудук. Дагы эле тарыхый чындык үчүн орденге сунушталган дкументтердин маалыматын өзгөртүүсүз бердик.[3]

         Наградной документ

Дата рождения: __.__.1917

Дата поступления на службу: __.__.1939

Место призыва: Узгенский РВК, Киргизская ССР, Ошская обл., Узгенский р-н

Воинское звание: ст. сержант

Воинская часть: 721 арм. полк ПВО 20 А ЗапФ (Армия Западного фронта – авт.)

Даты подвига:  26.11.1942 28.11.1942

 Наименование награды: Орден Отечес­твенной войны II степени; Дата доку­мента: 27.12.1942; Приказ подраз­деле­ния: №: 619 от: 27.12.1942; Издан: ВС 20А Западного фронта №:619 от:  27.12.1942; Издан: ВС 20А Западного фронта; Информация об архиве – Ар­­­­хив: ЦАМО; Фонд ист. Инфор-ии: 33. Опись ист. Инфор­ма­ции: 682525. Дело ист. информации: 413. Буларга кошумча “Элдин эсинде 1941-45-жж.” – “Память народа 1941-45 гг.” аттуу жыйынтыктоочу маалыматтарды түзгөн электрондук сайттан аталган орденге ээ болгон Карымшаков Бакас тууралуу төмөнкү маалыматтар табылды: Дата рождения: __.__.1917 г.; Дата поступ­ле­ния на службу: __.__.1939 г.; Место рождения: Киргизская ССР, Нарын­ская обл., Джумгальский р-н, с. Кок-Ой; Наименование награды: Орден Отечественной войны II степени

Бул документтерди ага сержант Карымшаков Бакас кызмат кылган Батыш фрон­тунун 20-армиясынын командачысы, Аскер Кеңешинин мүчөсү, гене­рал-майор А.Лобачев жана ошол 20-армиянын адистер бөлүмүнү башчысы под­полковник Миткин кол койгон, 1944-жылдын 26-декабрында жиберилген сыйлык барагы да тастыктайт. Анда “II даражадагы Ата Мекендик согуш ор­де­ни” менен сыйланууга сунуштал­ган­дардын арасында, орудиянын коман­дири Карымшаков Бакас тууралуу мын­дай маалыматтар бар:

Байкасаңыз, жогоруда белгиленгендей бул документте Карамшаков Ба­кас деп берилген, бирок жеке маалыматтары  биздин агайга толук дал келет.

Биздин кармандын дагы бир фронттогу эрдиги, кармандыгы  үчүн сый­лы­гы III даражадагы «Даңк ордени” – “Орден Славы” III степени болгон.  Бул жолу да сыйлоо документи түп нускада кандай болсо, өзгөртүүсүз бердик:

Документы о награждении

Карамшаков  Бокас

Дата рождения: __.__.1917

Воинское звание: ст. сержант

Кто наградил: 14 зенад РГК

Наименование награды: Орден Славы III степени

Номер документа: 9/н

Дата документа: 04.03.1945

Информация об архиве – Архив ЦАМО

Картотека: Картотека награждений

Расположение документа: шкаф 37а, ящик 8

Буларга кошумча “Элдин эсинде 1941-45 жж.” – “Память народа 1941-45 гг.” аттуу жы­йын­тыктоочу маалыматтарды түзгөн электрон­дук сайттан аталган орденге ээ болгон Карым­ша­ков Бакас тууралуу төмөнкү маалыматтар табылды: Дата рождения:_.1917; Место рождения: Киргизская ССР, Тянь-Шаньская обл., Джум­галь­ский р-н, с. Кок-Ой; Место призыва: Узгенский РВК, Киргизская ССР, Ошская обл., Узгенский р-н; Воинское звание: ст. сержант; Воинская часть: 721 арм. полк ПВО 20 А ЗапФ (721 арм. полк ПВО20 А ЗапФ20 АЗапФ); 721 зенап 14 зенад РГК (721 зенап14 зенад РГК).[4] Бул документ жаштар, келечек муундарга так болсун, туура жетсин үчүн  эч өзгөртүүсүз берилди.

Россия Федерациясынын Борбордук коргоо министрлигинин архивдери­нин  материалдарынын арасынан Карымшаков Бакасты III даражадагы «Даңк ор­де­ни” менен сыйлоого сунуш кылган, аракеттеги Кызыл Армиянын  Ригалык 14 зениттик арти­лериялык дивизиясынын аскер командачылыгынын 1945-жыл­дын 4-мар­тындагы №9/н буйругу табылды. Анда Ригалык 14-зениттик ар­ти­­лериялык дивизиясынын колбашчысы, полковник Васюта (аты, атасы­нын аты документте жазылган эмес – автор) кол койгон атайын буйрукта III даражадагы «Даңк ор­де­нине” сунушталгандардын катарында: “От име­ни Президиума Верховного Совета СССР, за образцовое исполнения бое­вых заданий на фронте борьбы с немецко-фашистскими захватчи­ками и появление при этом доблести и мужества награждаю орденом “Славы” III степени … ст. сержанта Карам­ша­кова Бокас – коман­дира орудия 1-й батареи  721 зенит. ар­т. полка 14-зенит. ар­т. Рижской РГК” же “РГК­нын Ригалык 14-зениттик ар­ти­­лериялык дивизия­нын 721-зениттик ар­ти­­лериялык полкунун 1-батареясынын орудиялык коман­дири, ага сер­жант Карам­ша­ков Бокас – СССР Жогорку Кеңешинин Президиумунун атынан, немецтик фашисттик баскынчылар менен күрөштө согуштук тап­­шырмаларды үлгүлүү аткаргандыгы, фронттогу зор эрдиги жана баатырдыгы  үчүн  III даражадагы «Даңк ор­де­ни” менен сыйланат”  – де­ген, буйруктун саптарын окууга болот. Төмөндө ошол буй­рук­тун түп нускасы сиздердин назарыңыздарда.[5]

Бакас агайдын уул, кыздарынын эскерүүсүндө, ал киши Россия, Украина­нын Житомир, Полтава, Харьков сыяктуу бир топ шаарларын бошотууга катыш­кан. Улуу Ата Мекендик согуштун Жеңиш күнүн 1945-жылы 9-майда Финляндияда тоскон. Жеңиштен кийин агайыбыз Кытай элин Япондук бас­кын­чылардан бошотууга катышып, 1945-жылы миллиондогон квантун армиясынын үстүнөн советтик армия жеңишке жетишкенден киийн өз мекенине, ага-туугандары  көчүп келип  туруп калган Чүй өрөөнүнө караш­туу Чоң-Таш айылына кайтып келген экен. Акыркы маалыматтар уул-кыз­да­рынын эскерүүсүнөн алынды.

Ошентип  биздин  каарман, агайыбыз Кармышаков Бакас, эжекебиз Кур­ман­алиева Дарика өздөрү өкүнбөгөндөй байма-бай, бала-чакалуу, үлгүлүү өмүр сүргөнү баамдалат. Бир айылдын, өрөөндүн эле эмес бүткүл кыргыз журтчулугунун агартуу, билим берүү жаатында, элет жеринин бир катар  мек­теп­теринин жеткечиси, директору катары тааны­мал болгон биз­дин каар­ман табиятынан педагогикалык таланты, устаттык  шыгы жана жөндөмү, мыкты уюш­туруучу, адамгерчилик жакшы касиеттери көп чыгаан инсан болгону талашсыз. Бакас агай өзү тандаган   агартуу майданына 1938-жылы  келип дээрлик 40 жыл билим берүү жаатында талыкпай эмгетенип, 1975- жыл­ы ардактуу эс алууга чыккан. Нарындын бийик тоосунан келип Кара-Кул­жанын  бийик тоолуу аймагында көп жыл эмгек өтөгөн. Дал ушул тариз­де Бакас агай биздин эсибизде калды. Улуу Ата Мекендик согуштун, эмгек­тин ардагери Бакас Кармышаков  1994-жылы 80 жаш кура­гында дүйнөдөн кайткан.

Баса агайыбыз көзү тирүүсүндө Дарика эжеке экөө 27 неберелүү болушкан экен. Ал эми эжекебиз 48 небере, чеберсин көрүп, батасын берип кеткен экен. Бүгүнкү күнгө Бакас агай менен Дарика эжекенин 48 небереси, 63 чебе­реси жана 1 кыбырасы бар экен. Көбү орун-очок алышып, үй-бүлө күтүшүп, турмуштан өз орундарын таап калышкан. Бар болушсун, алардын барына аманчылык, бакубатчылык тилейбиз!

 Абытов Байболот Капарович, тарых илимдеринин доктору,  профессор,  ОшМЮИнин проректору

[1] “Элдин эсинде 1941-45-жж.” – “Память народа 1941-45 гг.” аттуу жыйынтыкточу маа­лы­маттарды түзгөн электрондук сайт //https://pamyat-naroda.ru/heroes/podvig-chelo­vek_yubileinaya_kartoteka1523015860

[2]  https://pamyat-naroda.ru/heroes/podvig-nagrada_kartoteka1375339381/

[3] https://pamyat-naroda.ru/heroes/podvig-chelovek_yubileinaya_kartoteka1523015860

[4]  Карамшаков Бокас/ https://pamyat-naroda.ru/heroes/podvig-nagrada_kartoteka1375339380

[5] Карымшаков Бакасты башкалардын катрында  сыйлоого сунуштаган буйрук// https://pamyat-naroda.ru/heroes/podvig-nagrada_kartoteka1375339380

 

Эгер бул тексттен ката таап калсаңыз, ошол ката сөздү белгилеп, Ctrl+Enter кнопкаларын чоогу басуу менен билдирип коюңуз.

КОММЕНТАРИЙ КАЛТЫРУУ

Төмөндө көрсөтүлгөн уячаларга керектүү маалыматтарды туура киргизгениңизди текшериңиз.HTML-код киргизүүгө уруксат жок.

Captcha 6 + 3 =

ОКШОШ МАКАЛАЛАР

Меню

Орфографиялык ката тууралуу Отчет

Редакцияга төмөнкү текст жөнөтүлөт: