Айрымдар дебей эле ачык жаза бергиле. Постту мен жаздым. 16-май 2002-жылы эле. Биз экинчи ирээт ачкачылык жарыялап, өлүмгө тике карап, ошол күнү милициядан токмок жеп, кармалып Биринчи май райондук милициясында отурганбыз. 16 депутат – Масалиев, Садырбаев, Проненко, Бекназаров, Исаков, Кадырбеков, Абдумомунов, Акунов, Асанов, Чотонов, Мадумаровдор, дагы эстеп жазам, чыгып кетишкен. 38 депутат менен кворум жок эле. Ошол күнү голосование болбосо, бул маселе эки айдан кийин гана кайра кароого чыкмак. Анын ортосунда Парламент каникулга кетишмек. Биз ар бир кадамды, ар бир кунду, ар бир депутатты эсептеп отурганбыз. Эркебаевдин айласы куруп ооруканада жаткан Токтокан Боромбаеваны алдыртып, сессия түштөн кийинкиге жылдырылган. Жаныбызды оозубузга тиштеп отурганбыз. Анан эле, залга Акбөкөн менен Өмүрбек кирип келип, отуруп калышты. Дооронбек акам бизден кабар алганы нан-панын көтөрүп алып, РОВДга келген эле. Проненко менен. Түз эфирден көрүп отурдук. Тиги экөөнүн залга киргенин көргөндө Дооронбек акам кадимкидей жер сабап жиберген. Мен айтсам, жазсам тарых үчүн жаздым. Менин жазган жазбаганыман тарых өзгөрбөйт.
***
Ага чейин Акаевди коштоо кылышып бир нече саясатчылар Малайзияга чогуу барып келишти. Ошондон кийин Үзөнгү-Кууш сессияга коюлду. Өмүрбек азыркы эле пикирин айткан “мен тарых учун каршы болдум” деп. А биз учун тарыхта Үзөнгү-Куушту сактап калуу зарыл эле.
Эч ким, эч качан Масалиевди же Садырбаевли коркок же суу жүрөк деп айтканга моралдык укугу жок. Ал күндөрдөгү азапты биз тартканбыз. Коркок, суу жүрөк деп сөз тийгизгендерди бул ыйык аламдардын арбагы урсун!
Малайзияга барган сапарда эле саткан. Андан кийинкиси саясый кадам, өзүн актоо үчүн.”
Азиза Абдирасулова, укук коргоочу
КОММЕНТАРИЙ КАЛТЫРУУ