Аксы тараптан соккон катуу жел өкмөттүн өпкөсүнө түз эле барып тийди окшойт. Айтса айтпаса төгүнбү талашта турган Үңкүр-Тоонун чокусунда жайгашкан теле мунараларды көчүрүү керек деген өкмөттүн токтомуна каршыбыз деп айылдык кеңештин депутаттары чыгышканы баарыбызга маалым
Чындыгында шамал болбосо чөптүн башы кыймылдабагандай эле, эгер өкмөт өз оокатын кылып жатса айылдык кеңештин депутаттары жөнү жок жыйналыш кылып, тынч жаткан Үңкүр-Тоону козгомок эмес. Буга чейин премьер министр бир да сантиметр жер Өзбекстанга берилбейт дегени канчалык деңгээлде чындык экенин бир кудай менен өкмөт билбесе эч ким билбейт. Себеби чуу чыккан Үңкүр-Тоонун башы 2007-жылы башталган. 2007-жылы езбек тарап чек араларды тактоо максатында кыргыз-өзбек мамлекетинин картографтары, бир нече министрлери жолугуп, натыйжада Кыргызстан Үңкүр- Тоону Кыргызстандын менчиги деген бүтүмгө келсе, Өзбекстан бул чечимге макул болгон эмес. Ошол учурдагы Кыргызстандын мамлекет башчылары жең ичинен сүйлөшүү жүргүзүүнүн негизинде бул талашты кийинкиге жылдыруу керек деген бүтүмгө келишкен.
2010-жылы бийлик алмашкандан кийин 2013-жылы Өзбекстан тараптан эч кандай уруксаат кагазы жок вертолёт менен 15 чакты өзбек чекисттери менен чек арачылары келип, Үңкүр-Тоодо жайгашкан теле мунарада канча адам эмгектенет, эмне иш кылат текшерип кетишкен. Коңшу өлкөнүн мындай кадамына кыргыз мамлекети аскерлерин жөнөтүп, радиотелемунараны коргоого алышкан. Ал эми бир канча аскери менен келген өзбек чек арачылары Үңкүр-Тоонун белине жайгашып отурукташкандыгы жалпыга маалым болгон эмес. Мына ушундан башталып өзбек тарап өз менчигине айлантуунун алгачкы этабы башталат. Ал арада кыргыз аскерлери теле мунараны гана кайтарууга алуу менен Үңкүр-Тоонун бөксөсүндө жайгашып алган езбек аскерлерине эч кандай чара колдонулбай, көңүл сыртында калтырганы таң калаарлык. Демек сырыңды билип алдым, үңкүрүңө кирип алдым деген өзбек тараптын бул кадамы акырындык менен аймагын Кыргызстан тарапты көздөй чоюп жатканына улам деп болжолдоого болот. Албетте делимитация же демаркация жолу менен аймактарды так бөлүп кыргыз-өзбек аймактары чектешкен жерлерге зым тоскучтарды койбосо мындай чырдын боло бериши турган иш.
Өкмөттүн чабалдыгы үйдө баатыр, жоодо жок болуп өлкө ичиндеги өзүнө окшогон оппозиция менен кайым айтышып, ич ара шаар четиндеги жаңы конуштарды жөнгө сала албай жеке менчик ээлеринин кимисинин жери кимдики, кайсы жер өкмөттүккү экенин тескей албаган чек араны чече албасын бөркүндө таанысаң болот. Тыйындын аркы бетин карап көрсөк кытай-кыргыз чек арасында эки өлкөнү бөлүп турган Кыргызстандын чек ара бөлүгү эптеп тозулуп, кытай тарап толугу менен чырмалган зымдар менен корулган. Бирок ага карабай 2002-жылдын 10-майында Узөңгү-Кууш, Бедел аймагы Кытайга сатылып кеткен. Ал эми картага түшпөгөн, такталбаган Үңкүр-Too аймагын өкмөт жең ичинен тон бычышы деле толук мүмкүн.
Ардакбек Каныбек уулу
Булак: “Де-факто”
КОММЕНТАРИЙ КАЛТЫРУУ